Pomimo dostępności szerokiego spektrum leków, które pozwalają z dużą skutecznością kontrolować aktywność choroby, wielu pacjentów uważa, że radzenie sobie z utrzymującymi się objawami klinicznymi stanowi wyzwanie, co skłania ich do poszukiwania alternatywnych opcji leczenia.
Dotychczas wiele badań wykazało, że układ endokannabinoidowy odgrywa rolę w kontrolowaniu fizjologicznych funkcji jelit, w tym motoryki, opróżniania żołądka, czasu pasażu jelitowego, wydzielania propulsji jelita grubego i integralności bariery nabłonkowej. W szczególności zakłada się, że na IBD mogą częściowo wpływać zmiany w układzie endokannabinoidowym (ECS), ponieważ układ ten może modulować reakcje zapalne.
Wydaje się, że konopie indyjskie i kannabinoidy wpływają na ECS głównie poprzez receptory CB1 i CB2, które znaleziono we wszystkich warstwach odcinków jelita, w tym w splotach mięśniowych i podśluzówkowych oraz w nabłonku.
Ekspresja receptorów kannabinoidowych jest najliczniejsza w komórkach B, a następnie w komórkach naturalnych zabójców, monocytach, neutrofilach oraz leukocytach CD8 i CD4, co wyjaśnia związek między ESC a regulacją zapalenia jelit i zostało wykazane w licznych modelach zwierzęcych.
Innym ważnym odkryciem naukowym był znacznie obniżony poziom anandamidu – endokannabinoidu przypominającego w swoim działaniu fitokannabinoid THC – w zmienionej zapalnie błonie śluzowej jelit osób z IBD w porównaniu ze zdrową tkanką jelitową. Ponadto kannabinoidy są uniwersalnie skuteczne w zmniejszaniu bólu brzucha.
Może to być szczególnie przydatne dla osób przyjmujących leki opioidowe w celu uśmierzenia bólu, ponieważ badania wykazują, że konopie pomagają pacjentom ograniczyć lub wyeliminować zapotrzebowanie na opioidy i zapewniają leczenie z mniejszą liczbą skutków ubocznych.
Receptory kannabinoidowe modulują uwalnianie wielu neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym, wywołując efekty ośrodkowe, przyczyniające się do zmniejszenia współistniejących objawów, w tym bólu, nudności, biegunki i utraty apetytu.
Fot. peterschreiber.media / stock.adobe.com
W niedawnym prospektywnym badaniu obserwacyjnym przeprowadzonym w Izraelu przez Timna Naftali i współpracowników opisano długoterminowe skutki stosowania medycznej marihuany u pacjentów z IBD. Przy średniej dawce 31 ± 15 g marihuany miesięcznie, średni wskaźnik Harveya- Bradshawa uległ poprawie z 14 ± 6,7 do 7 ± 4,7 (P < 0,001) w czasie obserwacji o medianie 44 miesięcy. Ponadto używanie konopi indyjskich wiązało się ze zmniejszeniem przyjmowania leków i niewielkim przyrostem masy ciała.
